نقد آهنگ عکس شایع

همه می دانید که شایع خواننده رپ مطرح، مدتی طولانی عکسی از خود منتشر نمی کرد، در همین زمان او در آهنگ "عکس" دلیل این کار را با مشکلات اجتماعی پیوند می دهد که به همین بهانه به نقد و بررسی آهنگ عکس شایع می پردازیم.

 با وجود سن و سال کم، شایع استعداد بالایی دارد و از آن برای شرح دادن بچگی خود و اهدافش استفاده می کند تا این که ذهن شنوندگان خود را برای چیزهایی که در ادامه قرار است بگوید، آماده سازد (جلوم یه آلبوم پر از ، بچگیم و تاب سرسره است...)

در ادامه می گوید که نیازی نیست تا مرا بشناسی، فقط سعی کن که بتوانی من را احساس کنی (بیا و احساسم کن و قبل اینکه بشناسیم برو...)

سپس به افرادی که دارای نگاه سطحی هستند طعنه می زند که فکر می کنند به دلیل مشکل ظاهری و قیافه عکس نمی اندازد، و به آن ها می گوید که به همه بگویند عقب مانده بودم و عکس را خراب می کردم (به همه بگو کج بودم کم  داشتم... ا پایه میکنیم عکستو خراب...)

در قسمت بعد اشاره شایع به یکنواتی و سختی زندگی است و می گوید که روزی همه این ها تمام می شوند و یک روز خوب می آید اینجا هیچی دیدنی نی...)

سپس دلیل عکس نگرفتن خود را توضیح می دهد: زمانی که فکرمان درگیر مسائل روزمره است و جز خستگی چیزی در خود حس نمی کنیم، از چه چیزی عکس بگیریم؟حداقل روزی که اوضاع خوب بود و زندگی روی خوشش را به ما نشان داده بود با هم عکسی عالی می گیریم (بزار یه روز که بکگراندمون لحظه های خوب بود عکس بگیریم)

سپس از تشبیه استفاده می کند و صبح را نماد روشنی می داند ، حالا حالاها باید بردگی کرد و فعلا خبری از روز خوش نیست، و از پارادوکس زیبایی هم استفاده می کند: سیر شیم از گشنگی (شاید یه روز صبح رسید، ولیی فعلا تو این قبر مرده نیس)

در ادامه می گوید که با تمام این دل مشغولی ها باز هم می تواند بازی را تغییر دهد و بی تاثیر نیست و با این که محدود است اما محتاج نیست.

با وجود محدودیت ها هنوز هم امیدوار است و رشادت باعث رهایی می شود (امیدوار به جعبه ی شانسیش)

مخاطب را با این پرسش روبرو می سازد که آیا عکس رو به منظره می خواهد یا عکس پرسنلی؟  یعنی رهایی و ظازادی را می خواهد یا محدودیت (رو به منظره چیک به جا یه عکس پرسنلی)

دلیل حضور من شما هستید و مسئولیت سنگینی برای بیدار کردن مردم بر دوش من هست ( بودی دلیل بودنام... از آینده یه کوه دوشمه)

وظیفه من آگاه کردن و بیدار کردن مردم است ، من را فراموش نکنید و به حرفم گوش کنید.

در آخر نوید یک روز خوب را می دهد که بالاخره فرا می رسد...